درمان قطعی لخته خون در پا یا DVT چیست؟
بیماری لخته شدن (ترومبوز) وریدهای عمقی پا (به‌اختصار DVT) به دنبال بی‌حرکتی طولانی‌مدت یا برخی بیماریهای خاص در فرد ایجاد گردیده و ممکن است خطرات قابل‌توجهی را برای وی به همراه داشته باشد؛ برای مثال، این لخته‌ها ممکن است از محل خود جدا شده و از طریق جریان خون به سمت ریه‌ها برده شده و منجر به آمبولی ریه شوند که ممکن است کشنده باشد.
در این مقاله به این پرسش پاسخ می‌دهیم که آیا درمان قطعی لخته خون در پا وجود دارد و چه‌کارهایی می‌توانیم برای درمان قطعی DVT انجام دهیم.
نکته مهم در درمان بیماران مبتلا به DVT این است که تا جای ممکن باید این افراد به فعالیت واداشته شوند. پیش‌تر استراحت مطلق برای این افراد تجویز می‌شد که خود عوارض و پیامدهای جدی برای آنان به دنبال داشت. اکنون توصیه ACCP بر این این است که بیمار تا حد امکان از بی تحرکی دوری کند.
بیماران مبتلا به دی وی تی حداقل تا سه ماه بعد از بروز لخته خون باید از داروهای ضد انعقاد استفاده کنند. این دوره درمان برای مواردی است که بیماری لخته خون در پا به علت یک عامل زمینه‌ای مانند مصرف قرص‌های ضد بارداری یا جراحی و بی تحرکی اتفاق افتاده باشد. گاهی اوقات ممکن است نیاز به درمان طولانی‌تر باشد. که با تشخیص پزشک مشخص می شود.
بیماران باید صرفنظر از سابقه DVT مانند سایر اقشار جامعه واکسن کرونا را دریافت کنند. در حال حاضر واکسن کرونا تنها راه قطع زنجیره بیماری کووید ۱۹ به شمار میآید. عوارض ناشی از تزریق واکسن بسیار نادر است و مشکلی برای افراد دارای زمینه DVT ایجاد نمیکند.
مدت زمان درمان لخته خون در پا
یکی از نکاتی که پیش از شروع به درمان DVT باید به آن توجه کنیم، وسعت لخته و عوامل زمینه‌ای ایجادکننده آن است. برای مثال، گاهی اوقات دی وی تی هیچ‌گونه علایم ریوی برای فرد ایجاد نمیکند و تنها به‌صورت ورم یک‌طرفه پا تظاهر پیدا می‌کند. گاهی نیز ممکن است درگیری شدید و هم‌زمان اندام (به طور عمده اندام تحتانی) و ریه‌ها را داشته باشیم که به آن ترومبوآمبولی وریدی گفته می‌شود.
همچنین روش درمانی مناسب نیز تا حد زیادی بستگی به عوامل زمینه‌ای ایجادکننده این عارضه در فرد و شرایط سلامت عمومی وی دارد؛ بنابراین پیش از شروع درمان، باید خطر بروز عوارض درمان تخمین زده شده و مناسب‌ترین روش از سوی پزشک برگزیده شود. به یاد داشته باشید که کلید درمان بیماری دیویتی عمل به دستورالعمل‌های پزشک و داشتن صبر و حوصله است.
برای درمان لخته خون در پا به چه دکتری مراجعه کنیم؟
درمان DVT در اکثر موارد درمانی اورژانس است؛ بنابراین در صورت مشاهده هر یک از علائم لخته خون در پا مانند:
- ورم یک‌طرفه اندام
- درد و قرمزی ناگهانی
- علائم آمبولی ریه مانند تنگی نفس، درد سینه
- سرفه ناگهانی همراه خلط خونی
باید به‌سرعت به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.
ممکن است درمان DVT با دارو امکان‌پذیر باشد و یا برای درمان قطعی لخته خون در پا احتیاج به انجام اقدامات پیشرفته‌ای مانند ترومبولیز داشته باشید.
اهداف درمانی و طول درمان DVT
هدف از درمان لخته شدن خون در پا را می‌توان در سه جزء زیر بررسی کرد:
- پیشگیری از بزرگ‌تر
- پیشگیری از جدا شدن لخته از محل خود و ایجاد آمبولی ریه
- پیشگیری از بروز مجدد دی وی تی
در ادامه به توضیح هر یک به طور جداگانه می‌پردازیم:
پیشگیری از گسترش لخته خون
اینکه این اهداف در چه زمانی قابل دسترسی خواهند بود و مدت زمان درمان لخته خون در پا چقدر است، بستگی زیادی به وضعیت سلامتی پایه بیمار و شدت بیماری DVT پا دارد. ترجیح پزشکان بر این است که درمان دیویتی را در فاز حاد بیماری انجام دهند؛ یعنی در زمانی که لخته تازه تشکیل شده است.
این درمان سریع لخته خون در پا با هدف جلوگیری از گسترش لخته و انسداد مسیر جریان خون صورت می‌گیرد. بنابراین معمولاً بلافاصله بعد از تشخیص DVT بهتر است درمان با داروهای ضد انعقاد آغاز شود.
پیش‌تر به بیماران توصیه می‌شد که خصوصاً در طول فاز حاد بیماری استراحت مطلق داشته باشند؛ اما در واقع این اقدام موجب می‌شود که لخته گسترش بیشتری پیدا کرده و یا عود نماید. بنابراین اکنون توصیه می‌شود که راه رفتن هر چه سریع‌تر آغاز شود. البته باید توجه داشت که وارد کردن فشار بیش از حد و انجام ورزش‌های سنگین در سه ماه اول شروع بیماری مجاز نمی‌باشد.
پیشگیری از جدا شدن لخته از محل خود و ایجاد آمبولی ریه
اهداف بعدی در درمان در طی روزها و ماه‌های بعد از درمان بیماری DVT دنبال میشوند. برای مثال گاهی برای پیشگیری از آمبولی ریوی در موارد شدید ممکن است علاوه بر تجویز داروهای ضد انعقاد از تعبیه فیلتر در ورید اجوف تحتانی به عنوان درمان تکمیلی و پیشگیری از ایجاد آمبولی ریه استفاده شود.
پیشگیری از بروز مجدد دی وی تی
برای پیشگیری از عود مجدد بیماری، معمولاً پزشک به مدت سه الی شش ماه تجویز داروهای ضدانعقاد را ادامه می‌دهد. در مواردی نیز ممکن است به صلاح دید پزشک، مثلاً به علت وجود مشکلی زمینه‌ای که فرد را مستعد DVT می‌سازد، طول درمان آمبولی ریه و یا DVT افزایش یابد. برخی اقدامات جانبی دیگر مانند فعالیت فیزیکی، مصرف مایعات و یا استفاده از جوراب‌های واریس میتواند از عود این مشکل در افراد جلوگیری کند.
درمان دیویتی چیست؟ برای درمان لخته خون چه باید کرد؟
گزینه‌های متعددی برای درمان دی وی تی پا وجود دارد که بسته به شرایط بیمار ممکن است از یک یا تمامی این روش‌ها استفاده شود. این گزینه‌های درمانی عبارت‌اند از:
درمان قطعی لخته خون در پا با داروهای ضدانعقاد یا رقیق‌کننده خون
بیشترین داروهایی که در درمان لخته خون وریدی به کار برده میشوند، داروهای ضدانعقاد یا رقیق‌کننده‌های خون هستند. این داروها لخته‌های از قبل موجود را از بین نمی‌برند، بلکه از بزرگ‌تر شدن آن‌ها و یا تشکیل لخته‌های جدید جلوگیری می‌کنند. این داروها به‌صورت خوراکی یا تزریقی (تزریق داخل وریدی یا زیرپوستی) تجویز میشوند.
داروهای تزریقی ضدانعقاد در دسترس عبارت‌اند از:
- هپارین
- انوکساپارین
در نقطه مقابل داروهایی قرار دارند که به‌صورت خوراکی تجویز میشوند. داروهایی چون:
- وارفارین
- دابیگاتران
گاهی اوقات در ابتدای درمان از داروهای تزریقی استفاده می‌شود و پس از چند روز این داروها با داروهای خوراکی جایگزین می‌گردند. به‌عنوان‌مثال معمولاً در ابتدا درمان با هپارین تزریقی، انوکساپارین یا فونداپارینوکس (هپارین‌‌های با وزن مولکولی پایین) شروع می‌شود و سپس وارفارین خوراکی به آن اضافه میگردد.
وارفارین برای نشان‌دادن اثرات ضد انعقادی خود نیاز به چند روز زمان دارد و پس از شروع نیز باید به‌صورت دوره‌ای آزمایش انعقادی INR برای بررسی میزان تأثیر و دوز مناسب آن صورت گیرد.
مصرف وارفارین در دوران بارداری ممنوعیت دارد و خوردن غذاهای حاوی ویتامین کا ممکن است با عملکرد این دارو تداخل ایجاد کند. تداخلات دارویی وارفارین از جمله دلایلی است که ضرورت چک کردن مرتب آزمایش‌های انعقادی را توجیه می‌کند.
داروی از بین بردن لخته خون
(داروهای جدید خوراکی ضدانعقاد NOACs) شامل rivaroxaban، -apixaban -…
گروه دیگری از داروهای درمان قطعی لخته خون در پا نیازی ندارند که ابتدا به‌صورت تزریقی تجویز شوند و میتوانند به‌صورت خوراکی و از بدو تشخیص DVT به کار روند. ریواروکسابان (با نام تجاری آکسابین یا قرص زالربان یا قرص xarelto) و آپیکسابان از جمله این داروها به شمار می‌آیند.
در مصرف این داروها احتیاجی به آزمایش دوره‌ای INR نخواهد بود. اگرچه تجویز آن‌ها در افرادی که به نارسایی کلیه یا کبد مبتلا هستند بااحتیاط صورت می‌گیرد.
داروهای جدید خوراکی ضدانعقاد، روش درمان سنتی دی وی تی را تغییر دادند:
- درمان سنتی dvt: شروع هپارین تزریقی و سپس وارفارین خوراکی
- درمان جدید dvt: درمان خوراکی از ابتدا با داروهای NOAC
این روش درمان اکنون از طرف مجامع مهم آکادمیک مانند (American College of Chest Physicians) ACCP جایگزین درمان سنتی شده است.
امکان تداخل دارویی و یا بروز خونریزی در این داروها در مقایسه با وارفارین بسیار کمتر است؛ بااین‌حال درصورتی‌که خونریزی ایجاد شود، داروی سریع‌الاثر برای متوقف کردن آن در دسترس نمی‌باشد.
بهترین زمان مصرف ریواروکسابان پس از خوردن وعده‌های غذایی یا میان وعده‌هاست. مصرف هم‌زمان غذا میزان جذب این دارو را افزایش می‌دهد. معمولاً یک‌بارمصرف آن در روز برای پیشگیری و درمان دی وی تی کافی خواهد بود.
آپیکسابان دو بار در روز مصرف می‌شود. عارضه خونریزی خصوصاً فرم گوارشی آن به دنبال مصرف آپیکسابان کمتر از ریواروکسابان است و به همین دلیل داروی مناسب در بیماران باسابقه مشکل گوارشی است.
دابیگاتران قرص دیگری است که با مهارکردن یکی از فاکتورهای انعقادی (فاکتور انعقادی شماره II یا ترومبین) آبشار انعقاد و تشکیل لخته را متوقف می‌کند.
درمان قطعی لخته خون در پا با داروهای از بین برنده لخته (CDT)
این داروها با از بین بردن یا به اصطلاح لیز لخته (ترومبولیز) اثر خود را اعمال می‌کنند. عمدتاً از این داروها در موارد شدیدتر DVT یا آمبولی ریه استفاده می‌شود.داروهای استرپتوکیناز یا آلتپلاز از جمله این داروها هستند. تجویز این داروها معمولا از طریق کاتتر و در موضع لخته صورت می‌گیرد و به سرعت باعث از بین رفتن و حل شدن لخته میگردد. به این روش درمانی اصطلاحا Catheter-directed thrombolysis (CDT) می‌گویند.
احتیاط در تجویز این داروها از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ چراکه این ترکیبات ممکن است باعث بروز خونریزی شدید در فرد گردند و بنابراین لازم است که تنها در موارد لخته شدید و در کسانی که در معرض خطر خونریزی داخلی یا خونریزی‌های مغزی قرار ندارند، به کار روند. مثلا در بیماران با فشار خون بالا چون مستعد خونریزی مغزی هستند، نباید از این روش درمانی استفاده شود.
درمان قطعی لخته خون در پا با فیلترهای ورید اجوف تحتانی و استنت گذاری
برای افرادی که نمی‌توانند از داروهای رقیق کننده خون یا از بین برنده لخته استفاده کنند، فیلترهای ورید اجوف تحتانی انتخاب مناسبی خواهند بود. این فیلترها در ورید بزرگ داخل شکم که خون را از اندام‌ها به قلب می‌برد تعبیه میشوند و از حرکت ذرات لخته (آمبولی) از پاها به قلب و از آنجا به ریه‌ها جلوگیری می‌کنند.
استنت گذاری روش دیگری است که به وسیله آن می‌توان مسیر انسداد ورید را باز کرد. در مواردی که تنگی یا انسداد ایجاد شده باشد، باز کردن آن از طریق آنژیوپلاستی با بالون یا استنت گذاری از انسداد بیشتر و قطع جریان خون در پا جلوگیری خواهد کرد
استنت‌ها از عارضه دیر رس بیماری لخته خون در پا یا Post-thrombotic syndrome (PTS) جلوگیری می‌کنند.
عارضه مهم دیررس PTS در کمتر از نیمی از بیماران مبتلا به دی وی تی شدید ایجاد می‌شود و با علائم زیر شناخته می‌شود:
- تغییر رنگ پوست اطراف مچ
- تورم
- درد
- ایجاد زخم در پا
درمان قطعی لخته خون در پا با جوراب‌های واریس
سابقاً مرسوم بود که به مدت دو سال جوراب واریس طبی برای بیماران مبتلا به دی وی تی توصیه می‌شد. ولی امروزه اعتقاد بر این است که جوراب طبی کلاس دو واریس فقط در بیماران با ورم پا به شکل واضح، مفید خواهد بود.
بهترین زمان شروع استفاده از این جوراب‌ها در هفته دوم پس از تشخیص لخته شدن خون در پاهاست. این روش همچنین در درمان ترومبوفلبیت یا لخته خون در عروق سطحی و واریس وریدهای پا نیز کاربرد دارد.
درمان DVT در خانه
آیا برای درمان دی وی تی نیاز به بستری شدن در بیمارستان داریم؟
گاهی اوقات به تشخیص پزشک ممکن است برخی افراد در خانه درمان دی وی تی خود را دنبال کنند. این به شرطی است که این افراد بیماری مهم قلبی، کبدی و کلیوی نداشته باشند و خطر خونریزی در آن‌ها پایین باشد. بااین‌حال در مواردی به تشخیص پزشک، بهتر است برای احتیاط بیماران دیویتی برای درمان قطعی لخته خون در پا در بیمارستان تحت نظر قرار گیرند.
این موضوع به ویژه در افرادی که لخته‌هایشان در قسمت بالاتر (ران پا) تشکیل شده است و کسانی که در خطر بروز آمبولی ریه، خونریزی و عوارض دیگر قرار دارند از اهمیت ویژه برخوردار است.
پس از ترخیص از بیمارستان نیز یک سری اقدامات به شما توصیه می‌شود که در صورت رعایت آن‌ها می‌توانید طول درمان DVT را در خود کاهش دهید و از عوارض درازمدت آن جلوگیری کنید. مواردی که باید به آن توجه کنید عبارت‌اند از:
پیروی از توصیه‌های پزشک خود در مصرف داروهای دی وی تی پا
همان‌طور که گفتیم، ممکن است لازم باشد پس از درمان دی وی تی، مصرف داروهای ضدانعقاد خود را تا ۳ الی ۶ ماه بعد و در مواردی زمان طولانی‌تر نیز ادامه دهید. پزشک بر مبنای وضعیت سلامت شما طول دوره درمان مناسب را برای شما تعیین خواهد کرد.
این موضوع که چه مدت داروها را مصرف کنید بستگی به عوامل متعددی دارد که در ذیل مقاله به آن‌ها اشاره کرده‌ایم. پیروی از دستورالعمل‌های پزشک در درمان دی وی تی پا اهمیت بسزایی دارد و نکته‌ای کلیدی در درمان قطعی لخته خون در پا محسوب می‌شود.
افزایش تعداد دفعات مراجعه به پزشک
مراجعه به پزشک به شما در پیروی صحیح از دستورالعمل‌های دارویی و تغییراتی که در صورت لزوم باید در داروهای خود بدهید یاری می‌رساند. به‌علاوه همان‌طور که گفتیم، برای مثال در مصرف وارفارین باید به‌صورت دوره‌ای آزمایش انعقاد خون بدهید تا بفهمید که آیا داروی شما دوز مناسبی دارد یا خیر.
به‌علاوه، داروهای ازبین‌برنده لخته و به میزان کمتر داروهای رقیق‌کننده خون خطر خونریزی را در فرد بالا می‌برند؛ بنابراین توجه به نشانه‌های خطر در مراجعه به‌موقع شما به پزشک تأثیر بسزایی خواهد داشت. درمان قطعی لخته خون در پا منوط به مراقبت‌های دائمی و برخورداری از حساسیت بالا در توجه به عارضه‌های درمان خواهد بود.
در بیمار تحت درمان داروی ضدانعقاد چه خطری وجود دارد؟
خونریزی مهم‌ترین خطری است که این بیماران را تهدید می‌کند.
نشانه‌های خطر احتمال بروز خونریزی را جدی بگیرید:
- سیاه شدن رنگ مدفوع
- قرمز شدن رنگ ادرار
- کبودی وسیع سطح پوست
- خونریزی شدید از بینی
- استفراغ خونی و یا سرفه همراه خلط خون
- گیج شدن و خواب‌آلودگی
در صورت بروز هر یک از موارد بلافاصله به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.
ضرورت پیاده‌روی زودهنگام برای پیشگیری و درمان قطعی لخته خون در پا
درگذشته این نگرانی وجود داشت که ممکن است تحرک باعث جابه‌جا شدن لخته گردد؛ اکنون پزشکان معتقد هستند پیاده‌روی زودهنگام نه‌تنها باعث جابه‌جا شدن لخته و آمبولی ریه نمی‌شود بلکه از بزرگ‌شدن و گسترش لخته پیشگیری می‌کند.
لذا بیمار باید در اولین فرصت ممکن پیاده‌روی و تحرک معمول خود را آغاز کند. البته فعالیت‌های سنگین و ورزش تا سه ماه مجاز نمی‌باشد.
بنابراین باید دراسرع‌وقت حرکت بیمار آغاز شود. موضوع مهمی که باعث جریان بهتر خون شده و از ایجاد نارسایی ورید شدید در آینده پیشگیری خواهد کرد.
برنامه پیاده روی برای افراد مبتلا به دیویتی
بهتر است با فعالیت‌های سبک شروع کنید. در زیر برنامه‌ای را که می‌توانید مطابق آن عمل کنید آورده‌ایم:
۱- هفته اول: به مدت ۵ دقیقه با سرعت ملایم و طوری که به شما فشاری وارد نشود پیاده روی کنید. این کار را ۳ الی ۴ بار در روز انجام دهید.
۲- هفته دوم: هر روز ۳ الی ۴ مرتبه و هر بار ۱۰ دقیقه پیاده روی کنید.
۳- هفته سوم: هر روز ۳ مرتبه و هر بار ۲۰ دقیقه پیاده روی کنید.
۴- هفته چهارم: هر روز ۲ مرتبه و هر بار ۳۰ دقیقه پیاده روی کنید.
۵- هفته پنجم: روزی یکبار به مدت ۴۰ دقیقه پیاده روی کنید.
برای گرم کردن بدنتان هر بار به مدت ۵ دقیقه با سرعت آهسته راه بروید. همین کار را می‌توانید برای سرد کردن نیز انجام دهید.
اگر قرار است که مدت طولانی در حالت نشسته باقی بمانید “مثلاً در سفرهای طولانی بیش از ۴ ساعت با هواپیما یا اتومبیل” در هر ساعت مدت ۵ دقیقه را به راه رفتن اختصاص دهید. این کار باعث می‌شود که از عود مجدد لخته خون در پا جلوگیری شود.
نرمش مناسب برای پیشگیری از تجمع خون در پاها
همچنین با انجام نرمش‌های زیر در حالت نشسته می‌توانید از جمع شدن خون در پاها جلوگیری کنید:
۱- پمپ مچ پا: در حالی که پاشنه پایتان روی زمین قرار دارد، انگشتان را به بالا و به سمت ساق پایتان خم کنید. همین کار را با پای دیگر نیز انجام دهید.
۲- کشش ساق پا: در حالت نشسته که ران‌هایتان بر روی صندلی قرار دارد، ساق پایتان را بالا بیاورید تا موازی با سطح زمین قرار گیرد. سپس به آرامی آن را به حالت اول برگردانید. همین کار را با پای دیگر نیز انجام دهید.
۳- قدم رو به حالت نشسته: زانویتان را بالا آورده و آن را بر روی قفسه سینه جمع کنید. سپس همین کار را با پای مقابل انجام دهید.
سعی کنید در عرض یک ساعت هر کدام از این تمرین‌ها را ۳۰ بار تکرار کنید.
تجربه یک بیمار مبتلا به لخته با رعایت توصیه‌های پزشکی:
کشیدن سیگار را ترک کنید
سیگار یک عامل خطر مهم در ایجاد لخته‌های خون محسوب می‌شود. بنابراین با آگاهی از عوارض سیگار کشیدن بر سلامت با حذف این عامل خطر می‌توانید خطر ابتلای خود به دی وی تی پا را به طور قابل توجهی کاهش دهید.
بالا نگه داشتن پاها
بالا نگه داشتن پاها از سطح زمین در هنگام دراز کشیدن و یا نشستن موجب می‌شود که جریان خون وریدهای پا به سمت قلب برقرار شود و از ایستایی خون و ایجاد لخته جلوگیری گردد.
برای درمان لخته خون چه بخوریم؟
رژیم غذایی سالم و کم نمک در پایین آوردن وزن و کاستن از فشار مضاعف به وریدهای اندام‌های تحتانی نقش دارد. نمک موجود در غذا فشار خون شما را افزایش می‌دهد و موجب بدتر شدن علائم دیویتی می‌شود. بنابراین دقت در مصرف نمک و چربی خون میتواند از بروز لخته‌های جدید در شما جلوگیری کند.
*رژیم غذایی بیماران DVT بایستی غنی از میوه‌ها و سبزیجات و غلات کامل و بدون چربی و قند بالا و غذاهای فرآوری شده باشد.
چه کسانی در معرض خطر بالاتر عود لخته شدن خون در پا قرار دارند؟
یکی از اجزای مهم درمان قطعی لخته خون در پا پیشگیری از وقوع مجدد یا عود بیماری DVT است. این موضوع در افرادی که به دلایل زمینه‌ای خطر بروز لخته در آن‌ها بالاتر است، از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. این افراد باید زمان طولانی‌تری از داروهای ضد انعقاد استفاده کنند و حتی ممکن است لازم باشد که این داروها را تا آخر عمر خود دریافت کنند. تصمیم گیری در این خصوص بر عهده پزشک خواهد بود. از جمله بیماری‌ها و شرایطی که ممکن است خطر بروز لخته مجدد را در شما افزایش دهد، می‌توان موارد زیر را نام برد:
- ابتلا به سرطان
- درمان با داروهای شیمی درمانی
- بروز لخته خون در گذشته
- جنس مذکر
- تست مثبت D-dimer که نشان می‌دهد که میزان تشکیل لخته‌های خون در بدنتان بالاست
- افراد دارای سابقه خانوادگی اختلالات انعقادی
- بی تحرکی به مدت طولانی و یا استراحت مطلق به دنبال جراحی
- افرادی که داروهای هورمونی مصرف می‌کنند
درمان لخته خون در طب سنتی
افزودن برخی ترکیبات گیاهی به رژیم غذایی میتواند سلامت شما را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. این ترکیبات عمدتاً عوارض جانبی اندکی دارند. البته باید دقت داشته باشید که پیش از شروع مصرف این ترکیبات حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
درمان لخته خون در طب سنتی و درمان گیاهی دی وی تی همواره بدون عارضه نیست و مصرف بی رویه این ترکیبات ممکن است باعث بروز تداخلات دارویی جدی گردد.
برخی از ترکیباتی که طب سنتی در درمان لخته خون مورد توصیه قرار می‌دهد عبارت‌انداز:
- زنجبیل: زنجبیل با در بر داشتن سالیسیلات میتواند از بروز دیویتی پیشگیری کند. آسپرین یا استیل سالیسیلیک اسید یکی از مشتقات این ترکیب محسوب می‌شود که در جلوگیری از بروز سکته مغزی و ایجاد لخته در سراسر بدن نقش دارد.
- زردچوبه: زردچوبه عملکرد دیواره عروق را بهبود می‌بخشد و امکان تنظیم فشار خون و پیشگیری از بروز لخته را فراهم می‌آورد.
- ترکیبات حاوی ویتامین ای: غذاهای حاوی ویتامین ای سرشار از مواد رقیق کننده خون بوده و میتوانند در کنار انواع درمان قطعی لخته خون در پا به عنوان درمان مکمل به کار روند. ویتامین ای در روغن زیتون، روغن ذرت و سویا و نیز سبزیجاتی چون اسفناج، کلم، کیوی، بادام، گوجه فرنگی، انبه و کلم بروکلی یافت می‌شود.
- اسیدهای چرب امگا ۳: اسیدهای چرب امگا ۳ در کاهش فشار خون، پایین آوردن سطح کلسترول و تری گلیسیرید خون و کاهش التهاب در بدن نقش دارند. تمامی این عوامل موجب کاهش خطر بروز لخته‌های خون میشوند. ماهی و روغن ماهی سرشار از این دسته اسیدهای چرب به شمار می‌آیند.
درمان لخته خون در پا با زالو
از ۲۵۰۰ سال قبل تا کنون، از زالودرمانی به عنوان یک روش درمانی در طب استفاده می‌گردید. امروزه نیز در موارد نادر در جراحی‌های پلاستیک از زالودرمانی برای کاهش ورم محل بخیه‌ها استفاده می‌شود. البته نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که در درمان دی وی تی و یا درمان ترومبوفلبیت یا لخته خون در عروق سطحی، خصوصاً در ماه‌های ابتدایی استفاده از این روش ممکن است توام با عوارض جانبی جدی باشد.
درمان لخته خون با زالو یا درمان لخته خون با حجامت ممکن است موجب ایجاد زخم‌های عمیق و مزمن در مچ پا گردد و مشکلات عدیده‌ای را برای فرد ایجاد کند. بنابراین در انتخاب این روش به عنوان درمان DVT بایستی باز نگری شود.
جمع بندی
بیماری لخته شدن خون در پاها یک بیماری خطرناک است که میتواند منجر به بروز آمبولی ریه و مرگ شود. بنابراین تشخیص و درمان به موقع آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. پزشک بنا به وضعیت هر فرد داروها و روش‌های درمانی مختلفی را پیشنهاد خواهد کرد که به کمک آن‌ها می‌توانید از گسترش لخته خون و عوارض یا عود آن در آینده پیشگیری کنید. در نهایت کلید معمای درمان قطعی لخته خون در پا در دنبال کردن دستورالعمل‌های پزشک و داشتن صبر و حوصله در درمان نهفته است.
منبع: mayoclinic
